kąt wewnętrzny

Encyklopedia PWN

[gr. trígōnon ‘trójkąt’, metréō ‘mierzę’],

mat. pierwotnie — gałąź matematyki poświęcona badaniu związków między bokami i kątami trójkąta (stąd nazwa), później — teoria określonych z tej okazji funkcji (funkcje trygonometryczne), obecnie — dział matematyki szkolnej;

Euklides, Eukleídēs, żył na przeł. IV i III w. p.n.e.,

grecki matematyk.

Euklidesa postulat równoległości, aksjomat równoległości, pewnik Euklidesa,

mat. ostatni z pięciu postulatów podanych przez Euklidesa w pierwszej księdze jego Elementów; głosi on: jeśli na płaszczyźnie prosta c, przecinająca dwie inne proste a i b, tworzy z nimi kąty wewnętrzne o sumie mniejszej od 2 kątów prostych (tzn. 180°), to proste a i b przecinają się po tej samej stronie c, po której leżą te kąty;

geometria euklidesowa,

teoria opisująca przestrzeń według wyobrażeń ukształtowanych w starożytnej Grecji;

geometria hiperboliczna, geometria Łobaczewskiego, geometria Bolyai–Łobaczewskiego,

historycznie pierwsza geometria różniąca się od geometrii euklidesowej, wprowadzonej w starożytności; można ją zdefiniować jako geometrię przestrzeni Riemanna o stałej krzywiźnie ujemnej i otwartych geodezyjnych (geodezyjna).

kineskop

[gr. kínēma ‘ruch’, skopéṓ ‘patrzę’],

rodzaj obrazowej lampy elektronopromieniowej przeznaczonej do przetwarzania sygnału elektrycznego (wizyjnego) na obraz świetlny oglądany na ekranie;

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>